Prostą i pośrednią metodą testowania maszyn prądu stałego ze stałym strumieniem jest test Swinburne'a na bocznik prądu stałego i uzwojenie złożone Maszyny prądu stałego . Został nazwany jako test Swinburne'a na cześć Sir Jamesa Swinburne'a. Ten test pomaga wstępnie określić wydajność przy dowolnym obciążeniu przy stałym strumieniu. Najważniejszą zaletą testu Swinburne'a jest to, że silnik może być używany jako generator, a straty bez obciążenia można mierzyć oddzielnie. Ten test jest bardzo prosty i ekonomiczny, ponieważ działa przy poborze mocy bez obciążenia. W tym artykule opisano test maszyn DC przeprowadzony przez Swinburne'a.

Co to jest test Swinburne'a?

Definicja: Test pośredni stosowany do pomiaru strat jałowych oddzielnie i wstępnego określenia wydajności przy dowolnym obciążeniu z wyprzedzeniem ze stałym strumieniem na mieszance i bocznikowych maszynach prądu stałego nazywa się testem Swinburne'a. Przeważnie ten test jest stosowany do dużych bocznikowych maszyn prądu stałego pod kątem wydajności, strat obciążenia i wzrostu temperatury. Można go również nazwać testem bez obciążenia lub testem utraty obciążenia.

Teoria testu / schemat obwodu Swinburne'a

Schemat obwodu testu Swinburne'a przedstawiono poniżej. Weź pod uwagę, że maszyna DC / Silnik prądu stałego działa przy napięciu znamionowym bez mocy wejściowej bez obciążenia. Jednak prędkość silnika można regulować za pomocą regulatora bocznikowego, jak pokazano na rysunku. Prąd jałowy i prąd pola bocznikowego można zmierzyć na twornikach A1 i A2. Aby znaleźć straty miedzi w tworniku, można użyć rezystancji twornika.

Test Swinburnes

Test Swinburne'a maszyny DC

Stosując test Swinburne'a, straty powstałe w maszynach prądu stałego można obliczyć przy zasilaniu bez obciążenia. Ponieważ maszyny DC są niczym innym Motoryzacja lub generatory. Ten test ma zastosowanie tylko do dużych bocznikowych maszyn prądu stałego, które mają stały strumień. Bardzo łatwo jest wcześniej ustalić wydajność maszyny. Ten test jest ekonomiczny, ponieważ wymaga niewielkiej mocy wejściowej bez obciążenia.

Test Swinburne'a na silniku bocznikowym prądu stałego

Test Swinburne'a na silniku bocznikowym prądu stałego ma zastosowanie do znalezienia strat w maszynie bez mocy obciążenia. Straty w silnikach to straty miedzi w tworniku, straty żelaza w rdzeniu, straty tarcia i straty w uzwojeniu. Straty te są obliczane oddzielnie, a sprawność można wstępnie określić. Ponieważ moc wyjściowa silnika bocznikowego jest zerowa przy poborze mocy bez obciążenia, a to wejście bez obciążenia jest wykorzystywane do pokrycia strat. Ponieważ zmiany strat żelaza nie można określić od stanu bez obciążenia do pełnego obciążenia, a zmiany wzrostu temperatury nie można zmierzyć przy pełnym obciążeniu.

Obliczenia

Obliczenia testowe Swinburne'a obejmują obliczenie sprawności przy stałym strumieniu i stratach maszyn prądu stałego. Z powyższego schematu obwodu możemy zauważyć, że maszyna prądu stałego / Silnik bocznikowy DC działa przy napięciu znamionowym bez obciążenia. Prędkość silnika można kontrolować za pomocą regulatora bocznikowego o zmiennej wartości.

Bez obciążenia

Rozważmy, że prąd bez obciążenia wynosi „Io” na tworniku A1

Prąd pola bocznika mierzony na tworniku A2 wynosi „Ish”

Prąd twornika bez obciążenia jest różnicą między prądem jałowym a prądem pola bocznikowego przy A2, podaną jako = (Io - Ish

Moc wejściowa bez obciążenia w watach = VIo

Równanie strat miedzi w tworniku przy zasilaniu bez obciążenia to, = (Io - Ish) ^ 2 Ra

Tutaj Ra jest oporem twornika.

Stałe straty w stanie bez obciążenia to odjęcie strat w miedzi twornika od mocy wejściowej bez obciążenia.

Stałe straty C = V Io - (Io - Ish) ^ 2 Ra

Przy obciążeniu

Można obliczyć sprawność maszyny DC / silnika bocznikowego DC przy dowolnym obciążeniu.

Rozważ prąd obciążenia I, aby określić wydajność maszyny przy dowolnym obciążeniu.

Gdy maszyna prądu stałego działa jako silnik, prąd twornika Ia = (Io - Ish)

Gdy maszyna prądu stałego działa jako generator, prąd twornika Ia = (Io + Ish)

Moc wejściowa = VI

Dla silnika prądu stałego przy obciążeniu:

“jak zrobić paralizator z kondensatorem ”

Straty miedzi w armaturze wynoszą Pcu = I ^ 2 Ra

Pcu = (I - Ish) ^ 2 Ra

Stałe straty C = VIo - (Io - Ish) ^ 2 Ra

Całkowite straty silnika prądu stałego = straty miedzi w tworniku + straty stałe

Całkowite straty = Pcu + C

Stąd sprawność silnika prądu stałego przy dowolnym obciążeniu wynosi Nm = wyjście / wejście

Nm = (wejście - straty) / wejście

Nm = (VI - (Pcu + C)) / VI

Dla generatora prądu stałego przy obciążeniu

Moc wejściowa bez obciążenia = VI

Straty miedzi w tworniku = Pcu = I ^ 2 Ra

Pcu = (I + Ish) ^ 2 Ra

Stałe straty C = VIo - (I - Ish) ^ 2 Ra

Całkowite straty = straty miedzi w tworniku Pcu + Straty stałe C.

Stąd wydajność maszyny prądu stałego, gdy działa jako generator przy dowolnym obciążeniu

Ng = wyjście / wejście

Ng = (wkład - straty) / wkład

Ng = (VI - (Pcu + C) / VI

Są to równania dla strat jałowych i sprawności maszyn prądu stałego przy dowolnym obciążeniu.

Różnica między testem Swinburne'a a testem Hopkinsona

Różnicę między tymi dwoma omówiono poniżej.

Test Swinburne'a	Test Hopkinsona
Jest to pośrednia metoda testowania maszyn prądu stałego.	Jest to test regeneracyjny lub test back-to-back lub test pracy na gorąco maszyn prądu stałego
Służy do znajdowania wydajności i strat bez obciążenia.	Służy również do znajdowania wydajności i strat bez obciążenia.
Ma zastosowanie do dużych maszyn bocznikowych przy bez obciążenia wejściowego	Ma zastosowanie do dużych maszyn bocznikowych przy bez obciążenia wejściowego
Używana jest tylko jedna maszyna bocznikowa. Podczas tego testu maszyna prądu stałego pracuje jako silnik lub generator tylko jeden raz.	Dwie maszyny bocznikowe są używane, jedna działa jako silnik, a druga jako generator
Jest to bardzo proste i ekonomiczne.	Jest to bardzo ekonomiczne i trudne do wykonania, ponieważ używane są dwie maszyny bocznikowe.
Bardzo trudno jest znaleźć warunki komutacji i wzrost temperatury przy pełnym obciążeniu.	Bardzo łatwo jest znaleźć wzrost temperatury i komutacje przy dowolnym obciążeniu o napięciu znamionowym
Wydajność można wstępnie określić przy dowolnym obciążeniu	Służy również do znajdowania wydajności i strat bez obciążenia.

Aplikacje testowe Swinburne'a

Zastosowania tego testu obejmują:

Ten test służy do określania wydajności i strat jałowych maszyn prądu stałego przy stałym strumieniu.
W maszynach prądu stałego, gdy pracują jako silniki
W maszynach prądu stałego, gdy działa jako generatory
W dużych bocznikowych silnikach prądu stałego.

Zalety i wady testu Swinburne'a

Zalety tego testu są następujące.

Ten test jest bardzo prosty, ekonomiczny i najczęściej stosowany
Wymaga poboru mocy bez obciążenia lub mniejszego poboru mocy w porównaniu z testem Hopkinsona.
Sprawność można określić z góry ze względu na znane stałe straty.

Wady tego testu są następujące.

Nie można określić zmiany strat żelaza od stanu jałowego do pełnego obciążenia z powodu reakcji twornika
Nie dotyczy silników serii DC
Warunki komutacji i wzrost temperatury nie mogą być sprawdzane przy pełnym obciążeniu przy napięciu znamionowym.
Ma zastosowanie do maszyn prądu stałego, które mają stały strumień.

Tak więc chodzi o test Swinburne'a - definicja, teoria, schemat połączeń, na maszynach prądu stałego, na Silnik bocznikowy DC , obliczenia testowe, zalety, wady, zastosowania i różnica między testem Hopkinsona a testem Swinburne'a. Oto pytanie do ciebie: „Jaki jest test silników bocznikowych DC przeprowadzany przez Hopkinsona?