Technologia TFT:
Monitory z cienkowarstwowym tranzystorem (TFT full form) są obecnie popularne w komputerach, telewizorach, laptopach, telefonach komórkowych itp. Zapewniają lepszą jakość obrazu, taką jak kontrast i zdolność adresowania. W przeciwieństwie do monitorów LCD, monitory TFT można oglądać pod dowolnym kątem bez zniekształceń obrazu. Wyświetlacz TFT to forma wyświetlacza ciekłokrystalicznego z cienkowarstwowymi tranzystorami do kontrolowania tworzenia obrazu. Zanim przejdziemy do szczegółów technologii TFT, zobaczmy, jak działa wyświetlacz LCD.
Wyświetlacz LCD zawiera ciekłe kryształy, które są stanem między cieczą a ciałem stałym. Czyli materia może zmienić swoją postać z ciekłej na stałą i odwrotnie. Ciekły kryształ płynie jak ciecz i może zorientować się, tworząc stały kryształ. W wyświetlaczach LCD zastosowane ciekłe kryształy mają właściwość modulacji światła. Ekran LCD nie emitują światła bezpośrednio, ale ma szereg pikseli wypełnionych ciekłymi kryształami, które przepuszczają światło. Są one umieszczone przed tylnym światłem, które jest źródłem światła. Piksele są rozmieszczone w kolumnach i wierszach, a piksel zachowuje się jak kondensator. Podobnie jak kondensator, piksel ma ciekły kryształ umieszczony pomiędzy dwiema warstwami przewodzącymi. Obrazy na ekranie LCD mogą być monochromatyczne lub kolorowe. Każdy piksel jest połączony z tranzystorem przełączającym.
W porównaniu ze zwykłym wyświetlaczem LCD, monitory TFT zapewniają bardzo ostry i wyraźny tekst przy wydłużonym czasie reakcji. Wyświetlacz TFT posiada tranzystory zbudowane z cienkich warstw amorficznego krzemu osadzonego na szkle przy użyciu technologii PECVD. Wewnątrz każdego piksela tranzystor zajmuje tylko niewielką część, a pozostała przestrzeń umożliwia przejście światła. Co więcej, każdy tranzystor może działać kosztem bardzo małego ładunku, dzięki czemu przerysowywanie obrazu jest bardzo szybkie, a ekran odświeża się wielokrotnie w ciągu sekundy. W standardowym monitorze TFT znajduje się około 1,3 miliona pikseli z 1,3 milionami tranzystorów cienkowarstwowych. Tranzystory te są bardzo wrażliwe na wahania napięcia i naprężenia mechaniczne i łatwo ulegają uszkodzeniu, co prowadzi do powstawania kolorowych kropek. Te kropki bez obrazu nazywane są martwymi pikselami. W martwych pikselach tranzystory są uszkodzone i nie mogą działać poprawnie.
Monitory wykorzystujące TFT są znane jako monitory TFT-LCD. Wyświetlacz monitora TFT ma dwa szklane podłoża otaczające warstwę ciekłego kryształu. Podłoże szklane przednie ma filtr kolorowy. Filtr Back Glass zawiera cienkie tranzystory ułożone w kolumny i rzędy. Za tylnym szklanym podłożem znajduje się Back light, który daje światło. Gdy wyświetlacz TFT jest naładowany, cząsteczki w warstwie ciekłokrystalicznej wyginają się i przepuszczają światło. To tworzy piksel. Filtr kolorów obecny w szklanym podłożu przednim nadaje wymagany kolor każdemu pikselowi.
Na wyświetlaczu znajdują się dwie elektrody ITO do doprowadzania napięcia. Wyświetlacz LCD jest umieszczony między tymi elektrodami. Kiedy przez elektrody przykładane jest zmienne napięcie, cząsteczki ciekłego kryształu układają się w różne wzory. To wyrównanie tworzy zarówno jasne, jak i ciemne obszary obrazu. Ten rodzaj obrazu nazywany jest obrazem w skali szarości. W kolorowym monitorze TFT podłoże filtra koloru obecne w przednim szklanym podłożu nadaje kolor pikselom. Tworzenie się kolorowych lub szarych pikseli zależy od napięcia przyłożonego przez obwód sterownika danych.
Tranzystory cienkowarstwowe odgrywają ważną rolę w tworzeniu się pikseli. Są one ułożone w tylnym podłożu szklanym. Tworzenie pikseli zależy od ich włączania / wyłączania przełączające tranzystory . Przełączanie kontroluje ruch elektronów do obszaru elektrody ITO. Kiedy miliony pikseli są formowane i zapalane zgodnie z przełączaniem tranzystorów, powstają miliony kątów ciekłokrystalicznych. Te kąty LC generują obraz na ekranie.
Organiczny wyświetlacz luminescencyjny Electro
Organic Electro Luminescent Display (OELD) to niedawno opracowana półprzewodnikowa dioda LED półprzewodnikowa o grubości 100-500 nanometrów. Jest również nazywany organiczną diodą LED lub OLED. Znajduje wiele zastosowań, w tym wyświetlacze w telefonach komórkowych, aparatach cyfrowych itp. Zaletą OELD jest to, że jest znacznie cieńszy niż LCD i zużywa mniej energii. OLED składa się z agregatów cząsteczek amorficznych i krystalicznych, które są ułożone w nieregularny wzór. Struktura ma wiele cienkich warstw materiału organicznego. Kiedy prąd przepływa przez te cienkie warstwy, światło będzie emitowane w procesie elektrofosforescencji. Wyświetlacz może emitować kolory, takie jak czerwony, zielony, niebieski, biały itp.
Na podstawie konstrukcji OLED można podzielić na
- Przezroczysty OLED - wszystkie warstwy są przezroczyste.
- OLED emitujący od góry - jego warstwa podłoża może być odblaskowa lub nieodblaskowa.
- Biały OLED - emituje tylko białe światło i tworzy duże systemy oświetleniowe.
- Składany OLED - idealny do wyświetlania telefonu komórkowego, ponieważ jest elastyczny i składany.
- Active Matrix OLED - Anoda to warstwa tranzystora kontrolująca piksel. Wszystkie pozostałe warstwy są podobne do typowego OLED.
- Pasywny OLED - tutaj zewnętrzny obwód określa jego tworzenie pikseli.
Funkcjonalnie OLED jest podobny do diody LED, ale ma wiele aktywnych warstw. Zwykle są dwie lub trzy warstwy organiczne i inne warstwy. Warstwy to warstwa podłoża, warstwa anodowa, warstwa organiczna, warstwa przewodząca, warstwa emisyjna i warstwa katodowa. Warstwa podłoża to cienka przezroczysta warstwa szkła lub tworzywa sztucznego, która podtrzymuje strukturę OLED. Anoda później jest aktywna i usuwa elektrony. Jest również przezroczystą warstwą i składa się z tlenku indu i cyny. Warstwa organiczna składa się z materiałów organicznych.
Przewodząca później jest ważną częścią i przenosi otwory z warstwy anody. Składa się z organicznego tworzywa sztucznego, a zastosowany polimer to polimer emitujący światło (LEP), polimerowa dioda elektroluminescencyjna (PLED) itp. Warstwa przewodząca jest elektroluminescencyjna i wykorzystuje pochodne p-fenylenu, winylenu (poli) i ployfluorenu. Warstwa emisyjna przenosi elektrony z warstwy anody. Wykonany jest z organicznego plastiku. Warstwa katodowa jest odpowiedzialna za wtryskiwanie elektronów. Może być przezroczysty lub nieprzezroczysty. Do wykonania warstwy katodowej używa się aluminium i wapnia.
OLED zapewnia doskonały wyświetlacz niż LCD, a obrazy można oglądać pod dowolnym kątem bez zniekształceń. Proces emisji światła w OLED jest wieloetapowy. Kiedy występuje różnica potencjałów między warstwami anody i katody, prąd przepływa przez warstwę organiczną. Podczas tego procesu warstwa katodowa emituje elektrony do warstwy emisyjnej. Warstwa anodowa następnie uwalnia elektrony z przewodzącego później i proces generuje dziury. Na styku warstwy emisyjnej i przewodzącej elektrony łączą się z dziurami. Ten proces uwalnia energię w postaci fotonów. Kolor fotonu zależy od rodzaju materiału użytego w warstwie emisyjnej.
Teraz masz pomysł na postęp w technologii wyświetlaczy TFT i OELD, a także wszelkie pytania dotyczące tej koncepcji lub elektrycznych i projekt elektroniczny zostaw komentarze poniżej.
